Pokrycie zielonego dachu spadzistego membraną EPDM

Rys. 1. System mocowania mechanicznego z wykorzystaniem taśm

Membranę EPDM uważa się za pokrycie odpowiednie do układania wyłącznie na dachach płaskich, zwykle o konstrukcji betonowej lub z blachy trapezowej. Niewiele jednak osób wie, że EPDM nadaje się także do krycia dachów spadzistych, i to tak wymagających, jak dachy zielone. Trzeba jednak przestrzegać wymogów technologicznych opisanych dalej w niniejszym artykule.

Firmy zajmujące się wykonywaniem dachów zielonych podają różne warianty uwarstwień na połaci, nie podając jednak, jak i czym poprawnie pokryć połać spadzistego zielonego dachu o konstrukcji drewnianej.

Dach zielony ma zdolność magazynowania wody z opadów atmosferycznych. Cała jego struktura jest wystawiona na ciągłe działanie wilgoci. Trudno więc stosować powszechnie stosowane standardowe materiały budowlane pod „zawsze mokry” dach. Nie nadaje się do tego żadna blacha i papa bitumiczna. Owszem, materiały te doskonale spełniają swoją rolę, gdy nie są niczym przykryte.

Jest jednak materiał, który sprawdza się w najtrudniejszych nawet warunkach – jest to EPDM.
Membrany EPDM to doskonała hydroizolacja powierzchni narażonych na działanie wody: wykłada się nimi stawy, zbiorniki retencyjne, rowy melioracyjne, zbiorniki na odpady, ścieki rolnicze i gnojówkę, wały przeciwpowodziowe i wiele in. Materiał ten nie ulega degradacji pod wpływem czynników atmosferycznych, jest odporny na promieniowanie UV i ozon. Stosuje się go od ponad 50 lat i jak dotąd nie wykryto w nim zmian starzeniowych.

EPDM to syntetyczna guma, produkowana z etylenowo-propylenowo diemowych monomerów zmieszanych z sadzą techniczną i olejem technicznym oraz środkami utwardzającymi i przyspieszającymi łączenie się tych związków. Produkuje się także EPDM zbrojone poliestrem oraz EPDM o właściwościach ognioodpornych.

EPDM ma wiele zalet:

• jest odporne na promieniowanie UV i ozon,
• zachowuje elastyczność do 400%,
• posiada dużą rozciągliwość,
• jest odporny na kwasy humusowe, bakterie i grzyby,
• zachowuje stabilne właściwości w temperaturze od –45° do 150°C,
• jest odporny na przebicie korzeniami.

Dużą zaletą EPDM jest sposób łączenia poszczególnych pasm/arkuszy. Wykonuje się to taśmą dwustronnie klejąca, niezwulkanizowaną. Po połączeniu z folią taśma wulkanizuje i tworzy z nią jednorodną powloką natychmiast po sklejeniu. EPDM jest dopuszczony do sprzedaży i stosowania w budownictwie w Polsce, posiada aprobatę techniczną, aprobatę PZH i certyfikat jakości ISO.

Systemy układania EPDM
Systemy układania membrany EPDM na dachach są wprawdzie znane, ale moim zdaniem trzeba je omówić nieco dokładniej.

System balastowy stosowany na dachach płaskich i o pochyleniu połaci do 15%. Na twardym, nieodkształcalnym podłożu, np. betonowym, rozkłada się membranę EPDM z zakładami 100 mm pomiędzy arkuszami. Sąsiednie arkusze skleja się taśmą samoklejącą. System balastowy polega na obciążeniu membrany żwirem lub wylewką betonową o ciężarze min. 50 kg/m². Dla żwiru będzie to warstwa grubości ok. 4–5 cm, dla betonu 2,5 cm. System balastowy nie może być stosowany na konstrukcjach drewnianych.

System pełnego klejenia polega na klejeniu membrany na całej powierzchni bezpośrednio do podłoża. Można go stosować na dachach drewnianych.

Sąsiednie arkusze układa się z zakładami szerokości co najmniej 100 mm i skleja za pomocą kleju. Podłoże pod przyklejaną membranę EPDM to deskowanie, ale wykonane nie ze zwykłych desek. Zwykła tarcica z tartaku do tego się nie nadaje, ponieważ nie ma odpowiedniej gładkości. Wynika to z technologii przecierania drewna. Piły tartaczne wykonują ruchy pionowe, przecinając poprzecznie podłużne włókna drew. Zależnie od szybkości przesuwu przecieranej kłody, szybkości ruchu pił i wielkości zębów, włókna przecinane są w pewnych odstępach. Stąd końcówki włókien pomiędzy ich cięciami tworzą sterczące włókna. Taka tarcica nadaje się doskonale na deskowanie pod blachę, papę czy gont. Odpowiednia pod EPDM jest „podłogówka”, tzn. deska wygładzona po jednej stronie, bez pióra i wpustu.

System pełnego klejenia ma wiele zalet:

• można go stosować na dachach o dowolnym spadku; błędne jest twierdzenie niektórych „specjalistów”, że EPDM nadaje się wyłącznie na dachy płaskie,
• doskonale nadaje się do dachów o skomplikowanych kształtach, – ma dużą wytrzymałość na siłę ssącą wiatru.

System mocowania mechanicznego. Znane są trzy sposoby mechanicznego mocowania membrany EPDM do podłoża.

Sposób 1 – rys. 1. W dachu bez zieleni rozstaw taśm mocowanych mechanicznie do podłoża zależy od siły ssącej wiatru. W  przypadku dachu zielonego ssanie wiatru nie odgrywa roli ze względu na dodatkowe obciążenie zielenią z substratem. W tym systemie stosuje się taśmy Quick Seam RMA. Jest to taśma o szerokości 254 mm wykonana ze zbrojonej membrany EPDM. Na zewnętrznej powierzchni tej taśmy w sposób mechaniczny przymocowuje się taśmę Quick Splice Tape. Do niej przykleja się arkusze membrany. W miejscach połączeń arkuszy stosuje się zakłady o szerokości min. 100 mm. Złącza wykonuje się przy pomocy taśmy Quick Seam Tape.

Takie mocowanie pokrycia połaci dachu nie ingeruje mechanicznie w membranę. W strefach brzegowych membranę przykleja się na całej powierzchni.

Sposób 2 – rys. 2. Duże arkusze membrany EPDM układa się na deskowaniu, przyklejając je lub mocując mechanicznie na obwodzie. Na ułożonej membranie mechanicznie mocuje się płaskowniki (można je też mocować w złączach arkuszy). Odległości między płaskownikami zależą od siły ssącej wiatru, chociaż akurat w przypadku dachu zielonego ssanie wiatru nie ma znaczenia. Płaskowniki na arkuszach membrany EPDM zabezpiecza się taśmą Quick Seam Batlen Coyer Strips, o szerokości 150 mm.


Rys. 2. Mocowanie z wykorzystaniem płaskowników

Jeżeli na łączeniu arkuszy membrany są umieszczone płaskowniki, szerokość zakładu wynosi 200 mm, natomiast pozostałe mają zakład 100 mm.

Wszystkie połączenia są klejone przy pomocy specjalnej taśmy klejącej Quick Seam Splice Tape.

Sposób 3 – rys. 3. Tutaj płaskownik mocuje się na styku arkuszy przy szerokości zakładu 200 mm. Zakłady klejone są przy pomocy specjalnej taśmy klejącej Quick Seam Splice Tape.


Rys. 3. Inny wariant metody z wykorzystaniem płaskowników

Technologia krycia dachu membraną EPOM
Najpierw krótko przedstawię technologię krycia dachu membraną EPDM w systemie firmy Firestone, który jest przydatny również dla naszych celów. EPDM można również zgrzewać gorącym powietrzem, lecz stosowanie zgrzewarek na niewielkim dachu nie ma ekonomicznego uzasadnienia. Tu korzystniejsze będzie postępowanie wg sposobu opisanego przeze mnie.

Szczegóły związane z dachami spadzistymi zielonymi podam w kolejnym wydaniu miesięcznika.

Klejenie arkuszy membrany nie powinno być wykonywane w następujących przypadkach:

• przy opadach deszczu lub śniegu,
• kondensacja pary wodnej na podkładzie lub na membranie,
• bezpośrednio po rozłożeniu membrany na połaci dachu. Po jej rozłożeniu konieczne jest jej pozostawienie na 30–45 minut w celu umożliwienia jej relaksacji.

Cała technologia sprowadza się do łączenia arkuszy membrany EPDM.

Przebieg prac przy układaniu membrany EPDM w technologii mocowania taśmami


Rys. 4


Rys. 5


Rys. 6


Rys. 7


Rys. 8


Rys. 9


Rys. 10

Dwa sąsiednie arkusze łączy się przy pomocy taśmy samoklejącej. Kolejność postępowania jest następująca:

1. ułożenie membrany w odpowiednim miejscu

2. tymczasowe przyklejanie zakładu

3. stosowanie podkładu Quick Primer

4. zakładanie taśm

5. kontrola ułożenia taśmy

6. usunięcie z taśmy papieru ochronnego

7. dociskanie połączeń

Szczegóły związane z dachami spadzistymi zielonymi zostaną podane w kolejnym wydaniu miesięcznika.

Opracował: Edmund Ratajczak
Pracownia „Expronad”


CZYTAJ WIĘCEJ

Substrat na dachy zielone

---